Vandaag stond de dag in het teken van de grote training. Elke team stond vandaag geplanned om nog een maal zijn kunnen te testen. Een lange beklimming van 7.7km (volgens sommige zouden het later Franse kilometers zijn omdat het nogal tegenviel), met percentages van 7 tot 14%. Ga d’r maar aan staan.

Was je niet ingedeeld voor de ochtendstart dan had je de keuze om op je eigen racefiets de beklimming te doen. De middagindeling ook zo. Marlou en ikzelf hebben de ochtend op de racefiets doorgebracht. Het was een stevige uitdaging. De knie begon licht op te spelen. Maar hoe zwaar ook de tocht is uitgereden.
De middagsessie moest voor team Olaf & Madelief de vuurdoop worden. Met veel geploeter, onderweg stoppen, de nodige rustmomenten en een helaas opspelende knie maakten het een zware opgave. Het voordeel van een teamarts binnen de club en onderweg bracht wel uitsluitsel waar het probleem in de knie zit.
In het hotel leek het een prof wielren team. Arts, grote tas, captain op de bank, pijn lijden. Opgave voor de rest van de week. Rust houden om de pees te laten herstellen.

Alle captains en stokers hebben elkaar kunnen testen. Voor sommigen een zware dag voor sommigen een appeltje eitje. Maar voor eenieder wederzijds diep respect.

Elke deelnemer, solo of tandem heeft de dag volbracht. Onder het fietsgeweld een aantal dames die toch de nodige heren hebben gechickt vandaag. De frustratie hiervan zal er morgen op dag 3 uitgeraced moeten worden. De heren beginnen de lat al hoger te leggen door het roepen van de nodige col’s waarop ze hopen deze dames te verslaan.